شریف پژوه

توسعه سریع‌ استفاده از رایانش ابری منجر به انتشار مراکزداده مختلفی در سراسر جهان شده است که این افزایش تعداد مراکزداده، تعداد منابع با عملکرد مشابه ولی مشخصات مختلف را افزایش داده است، همچنین از آنجایی که منابعی که به صورت مستقل توسعه داده شده‌اند ممکن است همیشه با هم سازگاری نداشته باشند، حال پیش بینی همه منابع مورد نیاز، انتخاب منابع بهینه و ترکیب این منابع، چالش‌های مطرح در این مساله خواهند بود. بنابراین انتخاب منبع ساده و مناسب و بهینه برای ترکیب با یکدیگر برای پاسخگویی درخواست های بزرگ، یکی از مهمترین مشکلات در تخصیص منابع ابری می‌باشد. تاکنون کارهای زیادی روی تخصیص منابع در ابر صورت گرفته است و در هر روش معیارهای متفاوتی نظیر اطمینان پذیری، توان مصرفی، کارایی، دسترس پذیری بررسی گردیده است. اما در کارهای گذشته چندین معیار با یکدیگر بررسی نشده اند و در واقع انتخاب منابع بر اساس یک یا دو معیار بوده است. ما در این پایان نامه قصد داریم تا تخصیص منابع را بر اساس ترکیبی از چهار معیار دسترس پذیری، اطمینان پذیری، هزینه و ترافیک بررسی کنیم تا بتوانیم با توجه به معیارهای مهم برای کاربر بهترین منابع را برای وی انتخاب کنیم و به وی پیشنهاد دهیم. با توجه به اینکه می خواهیم چندین معیار را برای انتخاب منابع بهینه درنظر بگیریم، نیاز است تا از الگوریتم های ارزیابی چندهدفه استفاده نماییم. استفاده از رویکرد پیشنهادی، سبب افزایش میزان رضایت‌مندی کاربران از فراهم کنندگان ابری و در نتیجه افزایش سودآوری برای ارائه دهندگان ابری خواهد شد. ارائه دهند‌گان منابع ابری از جمله: مایکروسافت، گوگل، آمازون و... می توانند با بهره‌گیری از رویکرد پیشنهادی، نیازهای کاربران را با توان بیشتری پاسخ دهند.

هدف بررسی کارایی الگوریتم رقابت استعماری در پیش بینی ورشکستگی بوده، در این مطالعه با بررسی برخی از داده های مرتبط با ورشکستگی، صورت های مالی شرکت های موجود در بازار بورس ایران و با مشاهده تجربی و تجارب پژوهش های گذشته به انتخاب متغیرهای اصلی در پیش بینی ورشکستگی پرداخته شده، سپس به دلیل انطباق بیشتر مدل با واقعیت، با توجه به ارتباط داده های متغیرهای اصلی با دیگر داده های در دسترس، به انتخاب متغیرهای فرعی پرداخته شده است. 6 متغیر اصلی و 18 متغیر فرعی اولیه، برای شرکت های نمونه ورشکسته با سه معیار ورشکستگی و برای شکرتهای نمونه غیر وزشکسته با انتخابی تصادفی، استخراج گشته است. معیارهای تعیین ورشکستگی با توجه با نگاهی فرآیندی برگزیده شده اند، معیار اول ماده 141 قانون تجارت و معیار دوم، معیار نسبت بدهی به دارایی ها می باشد، معیار سوم که در آن نسبت جمع حقوق صاحبان سهام به ارزش اسمی سهام، معیار تشخیص ورشکستگی است برای پوشش انتقادهای وارده به این معیار لحاظ گردیده است، به این صورت که اگر این نسبت کمتر از یک باشد شرکت ورشکسته تلقی می گردد. بازه زمانی انتخاب نمونه سال 1389 بوده و بازه رمانی استخراج داده ها سال های 1387 تا 1389 بوده است. تجزیه و تحلیل آماری روی این متغیرها منجر به حذف بعضی از آنها در معیارهای مختلف گشته و مدلی با بهره گیری از الگوریتم رقابت استعماری، متغیرهای اصلی و متغیرهای فرعی برای هر یک از سه معیار، طراحی و ارائه شده است که به نقطه آغازین وابسته نیست از این رو دسته بندی اولیه متغیرهای اصلی و فرعی تاثیری رخروجی مدل ندارد. مدل با استفاده از اطلاعات شرکت های ورشکسته و شرکت های غیر ورشکسته ارزیای شده و نتایج نشان میدهد که ورشکستگی را می توان با دقت نسبتا بالایی با مدل حاصل پیش بینی نمود.